Limburgse corporaties sturen brandbrief over belastingverhoging

esther

De Limburgse woningcorporaties stuurden deze week een brandbrief naar alle Limburgse colleges van burgemeester en wethouders. Als het aan het kabinet ligt betalen de Nederlandse corporaties de komende jaren een miljard meer belasting. Dat betekent dat corporaties landelijk gezien zo’n 67.000 minder nieuwe huurwoningen kunnen bouwen of 100.000 huizen minder renoveren tot heel energiezuinige woningen. Ook de betaalbaarheid van de sociale huurwoningen komt zo verder onder druk te staan. Dit heeft uiteraard ook voor Limburg vergaande gevolgen.

De corporaties vragen in de brief aan de colleges om hun collega’s in de Tweede Kamer aan te spreken op de kabinetsplannen. Ger Peeters, namens de Limburgse corporaties: “Het kabinet vraagt terecht of corporaties gas willen geven op nieuwbouw en verduurzaming. Dat willen we ook, maar door dit soort financiële aanslagen wordt het ons tegelijkertijd onmogelijk gemaakt. Huurders moeten dan veel langer wachten tot hun huis energetisch wordt aangepakt.” Als deze maatregelen doorgaan vrezen de corporaties dat ze de prestatieafspraken met gemeenten en huurders niet kunnen nakomen.
 
Waar komt de belastingverhoging vandaan?
De Anti Tax Avoidance Directive (ATAD-richtlijn) is gemaakt om constructies tegen te gaan waarbij internationale bedrijven minder vennootschapsbelasting hoeven te betalen. Voor eind 2018 moet het kabinet de ATAD-richtlijn omzetten in Nederlandse regels binnen de vennootschapsbelasting (vpb). In het regeerakkoord is vastgelegd dat vanaf 2019 de renteaftrek op leningen wordt beperkt tot 30 procent van de fiscale winst. De overheid verwacht op deze manier 1,4 miljard extra belasting binnen te halen. Voor het bedrijfsleven staan daar verlaging van de vpb (van 25% naar 21%) en het veelbesproken afschaffen van de dividendbelasting tegenover.

Wat is het effect voor woningcorporaties?
Woningcorporaties zijn in het verleden vpb-plichtig geworden. Dat is vreemd; zij streven geen winst na, maar werken aan de maatschappelijke opgave om mensen met lage inkomens betaalbaar en goed te huisvesten. Sociale verhuurders hebben veel leningen op hun huizen en behalen maar een laag rendement. Als de renteaftrek straks beperkt wordt als het akkoord doorgaat, gaan woningcorporaties door de vele leningen dus juist veel extra vpb betalen. In plaats van dat de grote investeringen in nieuwe woningen en duurzaamheid door de overheid gestimuleerd worden, worden de corporaties hiervoor beboet. Aedes, de koepel van woningcorporaties, schat dat alleen ATAD woningcorporaties in Nederland al zo’n 300 miljoen euro per jaar gaat kosten. Het verlagen van de belastingen voor wel winst nastrevende multinationals wordt zo opgebracht door corporatiehuurders.

ATAD komt bovenop eerdere fiscale maatregelen voor corporaties
Deze belastingverhoging komt bovenop eerdere fiscale maatregelen waar woningcorporaties al mee te maken hebben. De vennootschapsbelasting die woningcorporaties de komende jaren moeten betalen loopt sowieso al op naar 500 miljoen per jaar, los van het regeerakkoord. Ook betalen woningcorporaties al sinds 2014 de verhuurderheffing, wat neer komt op 2 maanden huur per woning die naar het rijk gaat. Doordat deze heffing aan de woz-waarde is gekoppeld en koopwoningen flink in waarde stijgen, wordt verwacht dat de verhuurderheffing tot 2020 oploopt tot boven de 2 miljard euro per jaar. Ook dat is zo’n 300 miljoen euro meer dan eerder geraamd. De waardestijging voor huizenbezitters leidt dus tot belastingverhoging bij sociale verhuurders. Gecombineerd kan de lastenverzwaring voor alle corporaties samen oplopen tot meer dan een miljard euro per jaar extra. De Limburgse corporaties betalen samen dan om en nabij de 140 miljoen per jaar aan belastingen. Per huurder is dat een kleine 100 euro per maand.

Het regeerakkoord gaat ten koste van huurders
Peeters: “Samen met de Limburgse gemeenten en de huurdersorganisaties maken de Limburgse corporaties convenantafspraken over meer sociale huurwoningen, energiezuinigere en duurzamere woningen en betaalbare woonlasten. De hoge belastingdruk gaat echter onvermijdelijk ten koste van die investeringen. De overheid onttrekt hiermee veel geld aan de sociale huisvesting, een maatschappelijke voorziening, en doet daarmee huurders tekort.”