ine
Roos Celik heeft een eigen kapsalon in een pand van Wonen Limburg. We gingen met haar in gesprek over wat de coronatijd voor haar zaak betekent.
Roos heeft sinds augustus 2020 een kapperszaak aan de Grotestraat 21 in Baarlo. Haar zaak moest in december dicht vanwege corona. Vanaf die tijd had ze geen inkomsten meer, want de TOZO-regeling is alleen voor ondernemers die hun zaak voor 17 maart 2020 zijn gestart. En hoewel teleurstelling en verdriet in eerste instantie overheersten, is ze niet bij de pakken neer gaan zitten. Hoe deuren dicht gingen en andere deuren openden.
Roos is van Koerdische afkomst, 29 jaar, en is op haar zesde naar Nederland verhuisd. Haar positieve instelling en enthousiasme is hoorbaar aan de telefoon. Er valt geen stil moment, ze vertelt honderduit. Roos is in Nederland opgegroeid en ze voelt zich hier thuis. Ze heeft een verpleegkundige achtergrond, maar dat heeft haar er niet van weerhouden om haar droom na te jagen; een eigen kapperszaak starten. En dat deed ze. In augustus 2020 opende ze de deuren van haar eigen zaak in een pand van Wonen Limburg in Baarlo.
Tot in de late uurtjes gewerkt
Vol enthousiasme begon ze met haar zaak en ze bouwde in no time een grote klantenkring op. Ze geniet van de mensen om haar heen en de gezelligheid. Ze vindt uiterlijke verzorging heel belangrijk. Een klant moet tevreden de deur uitgaan, dat is haar uitgangspunt. “Geen dag is hetzelfde. Ieder mens is anders, dus ik heb steeds andere gesprekken”. De klap was dan ook heel groot toen ze hoorde dat half december 2020 haar zaak moest sluiten. De laatste dag voor de lockdown heeft ze met man en macht doorgewerkt tot twaalf uur ’s nachts. “Ik heb nog zoveel mensen kunnen helpen, daar was ik heel blij mee”. En de klanten ook, want ze werd overladen met chocolaatjes en cadeautjes uit dankbaarheid.
Verdriet na het sluiten van de zaak
De dag daarna kwam het besef pas echt. Hoe moest ze nu verder? Met het eigen huis dat ze samen met haar partner heeft in Tegelen? Met de zaak? Alle vasten lasten liepen gewoon door. Toen bleek dat ze geen recht had op TOZO of bijstand, stortte haar wereld kort in. Met lood in haar schoenen nam ze contact op met Annie, medewerker Huurincasso van Wonen Limburg. Ze werd uitgenodigd voor een gesprek. Roos: “Het ging allemaal zo goed en nu gebeurde dit. Ik was heel bang voor wat er ging komen. Verdrietig voelde ik me”. Met Annie had ze een fijn gesprek, waarin gekeken werd naar welke mogelijkheden er waren. Wat kon Wonen Limburg doen om haar een stuk te ontlasten? Er kwam een betalingsregeling op maat. Daarnaast werd besproken wat Roos zelf kon doen om uit de schulden te blijven. En dat bracht haar op een idee.
Niet bij de pakken neerzitten
Ze ging op zoek naar een andere baan. “Deuren gaan dicht, maar er gaat er ook altijd één open”, zei mijn man. Roos belde het ene uitzendbureau na het andere en vond binnen twee dagen een baan. In eerste instantie maakte het haar niet zoveel uit wat ze moest doen, als ze maar aan het werk kon. Maar onverwacht kwam er iets op haar pad wat dicht bij haar verpleegkundige achtergrond lag; ze mocht aan de slag bij de coronatest afsprakenlijn bij de GGD. Ze was door het dolle heen. “Ik heb gelijk Annie gebeld, zo trots was ik! Ik kreeg inkomen waardoor ik mijn vaste lasten kon doorbetalen, zodat ik niet in de schulden kom”.
Positief de toekomst in
Na een driedaagse cursus bij de GGD mocht ze aan het werk. En hoewel ze het werk heel graag doet en ontzettend dankbaar is dat ze deze mogelijkheid heeft gekregen, staat ze te popelen om haar zaak weer te mogen openen. “Ik mis de klanten. Velen zijn in korte tijd zelfs vrienden geworden. Ze hebben me enorm gesteund de afgelopen tijd. Ik kijk ernaar uit om weer voor hen klaar te staan. En dan kunnen mijn man en ik weer plannen maken voor de toekomst”.
Sinds woensdag 3 maart is de kapsalon van Roos weer open. We vinden het geweldig fijn dat Roos weer aan de slag is.
Deel deze pagina op